หยุดเพื่อก้าวต่อ

ช่วงนี้ภาระกิจการงานรุมเร้า ทำให้รู้สึกเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและสมอง

ผลก็คือ ร่างกายแข็งตึงโดยเฉพาะช่วงบ่าไหล่ ขาและสะโพก มีอาการปวดศรีษะในช่วงบ่ายๆใกล้ๆจะเลิกงาน เมื่อฝึกโยคะรับรู้ได้ถึงความตึงตัวของกล้ามเนื้อ

ความต้องการที่จะมีวินัยในการฝึก การงานในชีวิตประจำวัน ทำให้เราบังคับ ฝืนร่างกายและจิตใจมากเกินไป  เหมือนเชือกยิ่งดึง ยิ่งตึง  ท้ายสุดเลยบอกกับตัวเองว่า อย่าไปเคร่งครัดกับตัวเองเกินไป  ปล่อยวางซะบ้าง แค่วันเดียว ให้ความสุขกับตัวเอง หาเวลาผ่อนคลาย ดูทีวี อ่านหนังสือ คุยเล่นกับเพื่อน เพียงเท่านี้ น้องก็รับรู้ได้ถึงความหย่อนคลายของกล้ามเนื้อ อารมณ์และความรู้ึสึกเลยละค่ะ ตื่นเช้ามา มีพลังมากขึ้น พร้อมที่จะฝึกโยคะช่วงเช้าได้

อยากฝากทุกๆคนนะคะ ว่าการให้เวลาตัวเองได้ผ่อนคลายบ้าง หาความสุขเล็กๆน้อยๆ ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร และไม่ได้จะทำให้เป้าหมาย ความตั้งใจของเราไขว้เขว หรือถอยหลังแต่อย่างใด กลับตรงข้าม เมื่อเรารู้สึกสบาย เราก็มีพละกำลัง กาย ใจ อยากที่จะก้าวต่อไปบนเส้นทางที่เรามุ่งมั่นอย่างกระฉับกระเฉงและมีชีวิตชีวาค่ะ

ขอให้มีความสุขกับทุกๆวันของคุณนะคะ

                        นมัสเต